Klaagliederen van mij
Geplaatst: 18-08-2014 14:05
Lieve meiden,
Met Jan gaat het naar omstandigheden goed maar wat vind ik het moeilijk om met onze situatie om te gaan.
Op dit moment beheerst de angst mij ipv dat ik de angst beheerst,ik word gek van mijzelf.
Verstandelijk weet ik heel goed hoe ik ermee om moet gaan maar gevoelsmatig is het moeilijk.
Elke keer ben ik bang dat Jan weer wegvalt en hoe moet ik dan handelen dan voel ik zo de verantwoording om het juiste te doen
Ik weet wel wat ik moet doen maar dat stomme gevoel en verstand ik word er zo moe van.
Het geluid wat ik die zondag hoorde zit nog in mijn oren en het beeld erbij op mijn netvlies pffff
Afgelopen week een gesprek met mijn huisarts gehad dat was wel fijn en als Jan op controle bij de cardioloog geweest is heb ik weer een afspraak bij haar.
De nachten ook ik durf bijna niet te gaan slapen en slaap dan ook slecht.
Elk snurkend geluid kijk ik of hij slaapt of dat het de ritmestoring is.
En hij produceert veel geluiden omdat hij pijn in zijn ribben heeft en daardoor veel op zijn rug ligt.
Ik zou op de ICD moeten vertrouwen en verstandelijk doe ik het ook maar weer dat rotte gevoelsmatig ik vertrouw er nog niet op.
Vanmorgen ook ik had een grote strijk en ik strijk altijd op de zolder en dan ben ik minimaal anderhalf a twee uur bezig.
Het liefst heb ik dat hij bij mij op de zolder komt zitten maar dat kan niet.....dit heb ik met alles wat ik moet doen.
Jan doet het wel hoor als ik het vraag maar dat is geen leven.
Gelukkig kunnen we er samen goed over praten en dat doen we ook zowel Jan zijn ervaring en beleving als mijn ervaring en beleving.
Het is gewoon dat de geluiden en de situatie mijn leven beheersen en daardoor kom ik nergens aan toe dan ben ik zo leeg dat ik niets meer in mij op neem.
Natuurlijk lachen Jan en ik ook wel samen het is echt lachen en huilen.
Afgelopen maandag is hij voor de ICD op controle geweest en er waren geen storingen meer gezien.
Hij reageert goed op de nieuwe medicijnen dus zou ik toch wat vertrouwen moeten krijgen.
Het is een heel mooi stukje techniek dat een mens in leven kan houden Jan heeft de laatste nieuwe draadloze ICD.
Als hij ritmestoringen heeft krijgt hij prikkels om de storing op te heffen.
als hij een te lage hartslag krijgt helpt de pacemakerfunctie en als zijn hartslag te hoog word waardoor er een hartstilstand dreigt krijgt hij een stroomstoot.
Daarna gelijk contact opnemen met het ziekenhuis.
Straks krijgen we een kastje thuis en daarmee kan hij de ICD vanuit huis uit laten lezen en kunnen ze zien welke storingen waren.
Meiden ik stop met mijn klaagliederen want ik kan wel blijven schrijven en het komt er toch op neer dat we ermee moeten leren leven maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Corrie hoe gaat het nu bij jullie heb je het onder controle?
Siny hoe is het bij jullie is er een beetje rust in de tent?
hug van mij
Met Jan gaat het naar omstandigheden goed maar wat vind ik het moeilijk om met onze situatie om te gaan.
Op dit moment beheerst de angst mij ipv dat ik de angst beheerst,ik word gek van mijzelf.
Verstandelijk weet ik heel goed hoe ik ermee om moet gaan maar gevoelsmatig is het moeilijk.
Elke keer ben ik bang dat Jan weer wegvalt en hoe moet ik dan handelen dan voel ik zo de verantwoording om het juiste te doen
Ik weet wel wat ik moet doen maar dat stomme gevoel en verstand ik word er zo moe van.
Het geluid wat ik die zondag hoorde zit nog in mijn oren en het beeld erbij op mijn netvlies pffff
Afgelopen week een gesprek met mijn huisarts gehad dat was wel fijn en als Jan op controle bij de cardioloog geweest is heb ik weer een afspraak bij haar.
De nachten ook ik durf bijna niet te gaan slapen en slaap dan ook slecht.
Elk snurkend geluid kijk ik of hij slaapt of dat het de ritmestoring is.
En hij produceert veel geluiden omdat hij pijn in zijn ribben heeft en daardoor veel op zijn rug ligt.
Ik zou op de ICD moeten vertrouwen en verstandelijk doe ik het ook maar weer dat rotte gevoelsmatig ik vertrouw er nog niet op.
Vanmorgen ook ik had een grote strijk en ik strijk altijd op de zolder en dan ben ik minimaal anderhalf a twee uur bezig.
Het liefst heb ik dat hij bij mij op de zolder komt zitten maar dat kan niet.....dit heb ik met alles wat ik moet doen.
Jan doet het wel hoor als ik het vraag maar dat is geen leven.
Gelukkig kunnen we er samen goed over praten en dat doen we ook zowel Jan zijn ervaring en beleving als mijn ervaring en beleving.
Het is gewoon dat de geluiden en de situatie mijn leven beheersen en daardoor kom ik nergens aan toe dan ben ik zo leeg dat ik niets meer in mij op neem.
Natuurlijk lachen Jan en ik ook wel samen het is echt lachen en huilen.
Afgelopen maandag is hij voor de ICD op controle geweest en er waren geen storingen meer gezien.
Hij reageert goed op de nieuwe medicijnen dus zou ik toch wat vertrouwen moeten krijgen.
Het is een heel mooi stukje techniek dat een mens in leven kan houden Jan heeft de laatste nieuwe draadloze ICD.
Als hij ritmestoringen heeft krijgt hij prikkels om de storing op te heffen.
als hij een te lage hartslag krijgt helpt de pacemakerfunctie en als zijn hartslag te hoog word waardoor er een hartstilstand dreigt krijgt hij een stroomstoot.
Daarna gelijk contact opnemen met het ziekenhuis.
Straks krijgen we een kastje thuis en daarmee kan hij de ICD vanuit huis uit laten lezen en kunnen ze zien welke storingen waren.
Meiden ik stop met mijn klaagliederen want ik kan wel blijven schrijven en het komt er toch op neer dat we ermee moeten leren leven maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Corrie hoe gaat het nu bij jullie heb je het onder controle?
Siny hoe is het bij jullie is er een beetje rust in de tent?
hug van mij