Dit zijn mijn moeder en mijn zusje en ik. Waar deze fotos zijn genomen is mij onbekend.
Toen ik 7 weken was verhuisde we naar Loenersloot waar mijn vader kantonnier van de Rijkswaterstaat was. Wij gingen wonen vlak bij de brug over Merwedekanaal.daar hebben we tot 1944 gewoond en moesten daar weg vanwege een bombardement gemunt op de brug, het was tenslotte oorlog, maar dat ging mis en ons huis werd voor de helft weg geslagen en een boerderij vlak bij was helemaal weg en daar waren geen overlevende, gelukkig kwamen wij daar goed uit. Ik heb die gebeurtenis nog steeds in gedachten al word er vaak gezegd dat ik daar veel te jong voor was om dat te herinneren en dat ik dat wel van horen zeggen heb, maar ik zie het nog allemaal duidelijk voor me net als het ziek zijn van mijn broertje. Daar in dat huis werd mijn broertje Gerhardje geboren. Hij heeft maar iets meer dan 2 jaar geleefd want hij is eind 1945 overleden aan pseudokroep, er werd toen gedacht dat hij difterie had wat toen erg heerste en daarom moesten mijn zusje en ik het huis uit en werden ondergebracht op een boerderij, tot mijn broertje overleden was. Wij hebben hem toen alleen nog door het raam in zijn ledikantje zien liggen met allemaal sneeuwklokjes op zijn kussentje.
Deze foto is gemaakt omdat mijn ouders anders helemaal geen fotos van hun kind hadden
Ook dat zie ik allemaal nog voor me, zeker nu ik daar over schrijf. Achter af werd bekend dat hij geen difterie had en daarom de verkeerde medicijnen geïnjecteerd heeft gekregen. Na dat bombardement hebben wij toen een tijdje in het dorp bij oude mensen ingewoond en kregen later een vrijstaande woning aan de andere kant van het kanaal aan de dijk.
Ik ben nooit naar een kleuterschool geweest want die was niet in Loenersloot en er was alleen een katholieke lagere school. Mijn vader was van huis uit katholiek en mijn moeder was hervormd, maar beide deden daar niets meer aan en toen mijn zusje naar de lagere school moest moesten we eerst allemaal gedoopt worden. Mijn zusje Willie, mijn pas geboren nieuwe broertje Gerhardje, (genoemd naar mijn overleden broertje, wat toen der tijd de gewoonte was) en ik zijn alle drie gelijk gedoopt.
Gerhardje was er een van een tweeling maar zijn tweelingbroertje is dood geboren)In september1947 ging ik naar school. Ik kan me daar niet echt veel van herinneren. alleen van een foto
Ik weet alleen dat ik daar een juffrouw Geels had want die heeft in mijn poëziealbum geschreven.
Ik heb daar ook in het kanaal zwemmen geleerd, mijn vader had van een halve autoband een zwemband gemaakt die om je middel paste en daar moest ik eerst de slagen mee leren, later kreeg ik een dubbele fietsband om mijn middel met een lange lijn er aan en daar moest ik dan mee het water in en dan moest je wel zwemmen want anders zonk je . En als je te ver ging dan trok je moeder je gewoon weer naar de kant. Dat zwemmen was hard nodig want we woonde vlak langs het kanaal met alleen een smalle weg en een grasberm er tussen en we waren klein maar gek op vissen.
In September 1947 werd er weer een broertje, Hennie, geboren.
Deze foto'zijn genomen voor ons nieuwe huis op de sluis in Vreeswijk waar we twee maanden na de geboorte van Hennie zijn gaan wonen
Dit was mijn vader met zijn toen nog 2 zonen
Toen ik zeven was en net in September was over gegaan naar de 2de klas gingen we in december verhuizen naar Vreeswijk (nu Nieuwegein) Mijn vader werd daar heen overgeplaatst en gingen we daar natuurlijk naar de katholieken school. Ik kwam daar in de tweede klas maar omdat dat een , wat ze toen noemde, een april school was, miste ik het gehele middelste stuk van de 2de klas en kon uiteraard heel moeilijk mee komen. Ik herinner me nog dat ik ook ineens rechtop moest schrijven terwijl ik schuin schrijven had geleerd. Mijn schriften stonden dan ook vol met rode strepen, die oude juffrouw begreep geloof ik niet hoe moeilijk het is voor een kind die net mooi schrijven heeft geleerd dat heus niet gelijk anders kon en dat heeft me dan ook veel tranen gekost en traanvlekken op mijn werkjes die nog met de kroontjes pennen geschreven werden.
Door het gemis in de tweede klas ben ik in de derde klas blijven zitten, en tot overmaat van ramp werd in dat jaar de school ook een septemberschool dus heb ik 2,5 jaar in die klas gezeten, nou toen was ik wel weer bijgeleerd haha.
Ik heb daar in Vreeswijk een fijne jeugd gehad al moesten wij wel als de twee oudste meisjes thuis volop mee helpen want daar werden nog een paar kinderen geboren, eerst mijn broertje Bennie,
Dit ben ik met Bennie,
toen mijn zusje Stieneke, ook weer op mijn arm.
En nog 7 jaar later, mijn moeder was inmiddels 45 jaar, kwam mijn jongste broertje Rudie.
Mijn zus Willie had toen ook een dochtertje en woonde toen ook nog bij ons, bij mijn trouwen was zij het kleinste bruidsmeisje, samen met mijn zusje Stieneke en het zusje van Hans, Rietje
Ik heb van mijn 7de tot mijn trouwen daar op turnen gezeten en we deden veel mee aan toernooien in verschillende plaatsen.
Met het gezin gingen we regelmatig bij mooi weer naar de Lek waar we natuurlijk op steenworp afstand vandaan woonde
En mijn vader ging dan op de pier zitten vissen, want dat was zijn hobby en deed hij zomer en winter en in weer en wind, hij hakte zelfs wel eens een gat in het ijs om daarin te vissen.
Echte vakanties zaten er natuurlijk niet in want mijn vader werkte bij de Rijkswaterstaat en daarvan werd altijd gezegd," vaste baan maar vaste armoe "
Wel ging ik jaren lang 2 weken naar mijn tante in Zwaagdijk waar ze een eendenkooi hadden en kinderen van mijn leeftijd waar ik het altijd heerlijk had en echt verwend werd,]
Deze foto werd jaren later gemaakt toen we daar met de caravan een weekje hebben gelogeerd.
Op de foto Hans (hangend in de stoel) en Feddie en Miranda
En als ik dan weer thuis was kreeg ik heimwee naar de eendenkooi en liep altijd een paar dagen te huilen. Het was ook zo'n groot verschil, je kwam weer thuis waar je een van de vele was en ook nog de oudste en direct weer van alles moest doen om je moeder te helpen met de kleintjes.
Ik had toen ook gitaarles
en was lid van een mandoline club waar ze ook gitaarmuziek bij nodig hadden, maar toen ik wat ouder werd en mijn nagels mooi lang wilde laten groeien kreeg ik problemen met mijn gitaarleraar omdat je nu eenmaal om gitaar te spelen geen lange nagels kan hebben Maar ja ik werd een tiener ( wat toen een bakvis werd genoemd) en wilde mijn nagels lakken en mee doen met mijn leeftijdgenoten.
Ook was ik toentertijd op de Gidsen, dat was de katholieken kant van de Padvinders
Hier hebben we Sinterklaas feest
En op zaterdag morgen fietste ik naar Vianen naar het nonnenklooster want daar zat ik op naailes, daar leerde je onder anderen met de hand witte verpleegster schorten maken, en daar kwam echt geen machine aan te pas.
Toen ik de lagere school had afgemaakt ging ik in IJsselstein naar de huishoudschool.
Waar ik maar een jaar op mocht blijven want in die tijd mocht je in het jaar dat je 13 jaar was geworden van school af en kon je gaan werken.
Dit was mijn klas daar.
Dus op mijn 13de ben ik een poosje op een plastic atelier in Utrecht gaan werken waar er badtassen, toilet tassen en dergelijke gemaakt werden. Ik moest daar van hele grote rollen, stukken afknippen waar anderen weer al dat spul moesten naaien Maar daar ben ik na een week of 6 weg gegaan omdat ik de hele dag hoofdpijn had van die stank.
Ik ben toen bij de Lubro in de winkel gaan werken Dat waren bakkerswinkels in Utrecht.
En later in een banketzaak ook in Utrecht waar ik zowel in de winkel als in de bakkerij hielp.
Maar toen hun dochter oud genoeg was om dat werk te doen kon ik vertrekken. Op mijn 15de jaar kreeg ik verkering met een jongen uit IJsselstein waar ik op mijn18 de mee ben verloofd en dat ik op mijn 19 jaar uit heb gemaakt omdat hij niet van het bier af kon blijven en ik hem menig keer uit het kroeg moest halen.
Ik ben toen in de huishouding gaan werken, bij verschillende mensen en dat waren dagen van half 9 tot vaak een uur of zeven wat dan kon je zogenaamd mee eten maar na het eten kon je dan de tafel afruimen en de vaat wassen zodat je dan als je eindelijk naar huis ging op de fiets nog eens 15 km kon fietsen om thuis te komen, en dat voor 12,50 gulden in de week, wat je dan weer afgaf aan je moeder en daarvan 5 gulden terug kreeg waarvan je dan je fiets moest afbetalen. Op mijn 16de jaar ben ik op een atelier gaan werken in IJsselstein waar ik tot mijn 19de ben gebleven. Ik heb toen ook mijn eerste eigen elektrische naaimachine gekocht, mijn moeder had nog een handmachine, en ben toen ook voor andere mensen kleding gaan maken. Ik heb daarop ook mijn eigen trouwjapon, de kleding voor mijn drie bruidsmeisjes en de kleding voor mijn moeder gemaakt.
Na het atelier heb ik nog een tijdje in een bouwkeet als koffiejuffrouw gewerkt op het toen nieuw te bouwen Kanaleneiland in Utrecht. Daar heb ik de man leren kennen waar ik 5 juli 1963 mee ben getrouwd en waarmee ik 10 maanden later 23 mei 1964 een zoon kreeg, en in 30 maart 1967 onze dochter werd geboren. Wij hebben toen eerst 8 maanden op kamers gewoond in de wijk Zuilen in Utrecht toen zijn toen kregen we via het werk van Hans een flat in dat zelfde nieuwbouwwijk Kanaleneiland , waar we na 10 jaar zijn verhuist naar inmiddels Nieuwegein, waar we ook weer na 2,5 weg zijn gegaan omdat mijn man in Bloemendaal ging werken en daarom in Nieuw Vennep zijn gaan wonen.
In augustus 1987 na 24 jaar huwelijk ben ik bij mijn man weg gegaan en op me zelf gaan wonen in Hoofddorp in een flatje. En toen mijn man, wij zijn nooit gescheiden,( en gelukkig goede vrienden gebleven,) ziek werd en in februari 1991 in het ziekenhuis werd opgenomen waar hij een maand later overleed, ben ik in mei van dat jaar op verzoek van de kinderen weer in Nieuw Vennep in ons huis gaan wonen. Mijn zoon Fred was inmiddels in 1988 getrouwd en mijn dochter Miranda had een eigen flat in Hoofddorp. Zoals jullie wel weten is in 1993 Miranda om het leven gekomen toen we samen op vakantie waren in Duitsland. daar wil ik best over vertellen maar nu niet. Fred en Carla, zijn vrouw, hebben twee kinderen gekregen, Kaj is 8 maanden na de dood van mijn man geboren en Heike is ruim 1 jaar na de dood van Miranda geboren.
Tot op heden woon ik nog steeds in ons huis in Nieuw Vennep met mijn hond Thosya.
Ik geloof dat ik zo maar jeugd enigszins heb weergegeven maar als er nog vragen zijn wil ik die met alle plezier beantwoorden.
alleen ritsen erin zetten en zo