geduldig dragen

[Corrie]

Een aorig misverstand - B.V. Meurs

Het is een verrel jaor nog pas
Dat ’t bruiloft bij geurt harmsen was
En nou al het ie raozend spiet
Went om we rejen wit ie niet
Z.n vrouw wordt kwooier alle daogen
En doet hem niks dan sarren plaogen

En of ie gek zich prakkeziert
En wat ie ok mee haar probiert
En of ie hè ‘zeit of wablief
Ze is een kruis da lelik wief
Kum daocht ie ik zal ut toch mar waogen
En gao pastoor z’n raod is vraogen

Mins [zee pastoor] daor hedde ut nouw
Ik zee oe nim haor nie tot vrouw
Ze deugd nie.geleuf me beste vriend
Ge sloeg min raod toen in de wiend
Kiek wilde oew lot nie meer beklaogen
Dan motte oew kruis geduldig draogen

Is 't aanders nie? [zee weer de boer]
Al valt ’t noch zo zwaor, zo zoer
Ik zal ’t draogen! verwed mien kop!
Hier gift pastoor de haand er op
Geet weg en repetiert bij vlaogen
Ik moet min kruis geduldig draogen

En krek dat ie z’n huis in kwam
Daor spuugde ze weer vuur en vlam
Hierrr zeet ie en pakte z’n wief
Met stevige armen om 't lief
En nimt z'n kruis op om te draogen
Gelukkig da gin meensen ’t zagen

Lang draogt ie haor de deel in ’t rond
Zij raost da't schuum stuug op d'r mond
Eerst toen heur kwaodheid was gedaon
Mocht ze op heur eigen been weer staon
Wa keek ze omthutseld en verslaogen
Geduldig zeet ie mot ik oe draogen

Nog eens maar is ze kwaod gewest Dè was toen op 't allelest
Went net precies as de eerste keer
Nam ie z'n kruis en droeg 't weer
Sinds wier ze beter alle daogen
hie had gin kruiske meer te draogen

[siny]

micky micky micky micky